وقت رفتن شرح حال دهقان‌زاده‌ای است که دوران کودکی‌اش در ملک و مزرعه پدری گذشته است، ملک و مزرعه‌ای که او آن را جهانی بی‌زبان می‌نامد. در این جهان، محبت پدری سهم حیوانات مزرعه و خشونت سهم بچه‌هاست. آن دهقان‌زاده خود وینکلر است که در این اثر با زبانی کوبنده، با آمیزه‌ای از کفر و ایمان، آیین‌های کلیسای کاتولیک را نقد می‌کند.