از همان بدو تولد، روانکاوی با مقاومت‌هایی روبرو بود. شاید بتوان دلیل این مقاومت‌ها را به سرشت نقاب‌برانداز روانکاوی نسبت داد؛ بدین معنی که روانکاوی به دنبال فاش کردن چیزی است که آدمی در پی نهان کردن آن از خویش است؛ از این‌رو روانکاوی با امیال واپس رانده و ناهشیار سر و کار دارد و تفکر جامعه بر آگاهی و اراده آزاد بنا شده است و این امر سبب می‌شود عده‌ای به مخالفت با روانکاوی برخیزند.