چرا از زندگی بیش از آن‌که امکان دارد، لذت نمی‌برم؟ چرا تا این اندازه از روزگار خسته و کلافه‌ام؟ دیگر هیچ چیز برایم جالب به نظر نمی‌آید. اگر خسته و کلافه هم نباشم، بی‌تفاوت یا افسرده‌ام. زندگی یک روند عادی تکراری پایان‌ناپذیر به نظر می‌رسد. گاهی اوقات احساس می‌کنم که گویی من فقط در حرکت هستم و در انتظار این می‌باشم که مرگم فرا برسد و با این وجود من بسیار نگران مردن و حتی پیر شدن هستم. چرا بیشتر اوقات چنین می‌نماید که من از احساساتم جدا شده‌ام؟ من حتی نمی‌دانم که چه می‌خواهم! اگر یک ورقه سفید داشتم، من حتی نمی‌دانستم که در آن چه بنویسم! آیا یکی از این موضوعاتی که در بالا شمرده شد، به ندرت یا اکثر اوقات در شما دیده می‌شود؟