شاید طرد‌شدن شایع‌ترین زخم، در بین تمامی زخم‌های عاطفی باشد که در طول زندگی مجبور به تحمل آن‌ها هستیم. در دوره نوجوانی و در حین تحصیل، بار‌ها از جمع‌های دوستانه حذف و در تیم مدرسه، به‌عنوان آخرین نفر انتخاب‌شده‌ایم، برای رفتن به مهمانی تولدی که همه همکلاسی‌ها در آن حضور داشتند، دعوت نشده‌ایم، بار‌ها توسط دوستان قدیمی از محافل دوستانه حذف‌شده و مورد طعنه و آزار همکلاسی‌هایمان قرار‌گرفته‌ایم، سر‌انجام چالش مطرود شدن‌های دوران کودکی را پشت‌سر گذاشتیم تا به این نتیجه برسیم که انبوه بزرگی از تجربه‌های جدید طرد‌شدن، در انتظار ما است. در بزرگ‌سالی نیز گاهی از قرار‌های دوستانه حذف می‌شویم و گاه توسط کار‌فرمایان رد و توسط دوستان قدیمی خود سرزنش می‌شویم. حتی ممکن است همسرمان، ما را پس بزنند، همسایگان برخوردی سردی با ما داشته‌باشند و اعضای خانواده، ما را از جمع خود برانند.