خانم لوپیک می‌گوید:
- شرط می‌بندم که هونورین باز یادش رفته در مرغدانی را ببندد.
درست است. با نگاهی از پنجره، می‌توان از این بابت مطمئن شد. شب است و در ته حیاط بزرگ، زیر سقف کوچک مرغدانی که از تیرک‌ها ساخته شده، در چهارگوش سیاهش که باز مانده است به نحوی مشخص به چشم می‌خورد. خانم لوپیک به فلیکس که در میان سه فرزندش از همه بزرگ‌تر است، می‌گوید:
- فلیکس، می‌روی در را ببندی؟
فلیکس، پسری رنگ‌پریده، تنبل و ترسو می‌گوید:
- به من چه که بروم به مرغ‌ها برسم.
...