" شوپنهاور" موسیقی را عالی‌ترین هنر‌ها می‌داند چون بیش از سایر آن‌ها از قید هدف‌های غیر هنری آزاد است. مهم‌ترین عاملی که به معنای اعم، پایه و اساس جدی در آموزش موسیقی به کار می‌رود، سلفژ است که از دو قسمت عمده تشکیل می‌شود:
1. قسمت عملی 2. قسمت نظری (علمی)
قسمت عملی شامل خواندن و تلفظ نت‌ها به شکل آوازی و به شکل وزن‌خوانی و قسمت نظری شامل شناخت کلیه‌ی علامت‌ها و قواعدی است که در طی قرون متمادی به منظور اجرای هر چه دقیق‌تر موسیقی به تدریج ابداع شده و تکامل یافته‌اند تا بتوان شناخت هنری را که واقعیتی درونی است و بیشتر جنبه‌ی عاطفی دارد با این علامت‌ها و قواعد، به شناخت علمی تبدیل نمود