گاهی اتفاقات غیرمنتظره‌ای رخ می‌دهد که سخن گفتن از آن برای هر نویسنده‌ای بسیار دشوار است؛ همین امروز یعنی هشتم ژانویه 2007 که دور دوم تصحیحات بر این کتاب اعمال شد، باخبر شدیم که ایوائو تاکاموتو به طور ناگهانی بیمار شد و درگذشت. این اتفاق بسیار تکان‌دهنده بود.
اما این کتاب درباره غم و اندوه نیست، زیرا ایوائو تاکاموتو انسان غمگینی نبود. او پر از شادی، خنده، صمیمیت، نشاط و دوراندیشی بود. کسی بود که همیشه موجب خوشحالی و سرزندگی اطرافیانش می‌شد.
این کتاب از زبان ایوائو تاکاموتو روایت می‌شود. همان‌طور که دوستان، خانواده و همکارانش او را می‌شناختند. مطلب از زبان اول شخص مفرد و در زمان حال ساده نوشته شده.