ما برای فرزندانمان چیزی بیش از سلامت جسمانی می‌خواهیم. ما دوست داریم فرزندانمان زندگی‌ای آکنده از دوستی و عشق و کارهای عالی داشته باشند. ما می‌خواهیم آنان مشتاق یادگیری و خواهان رویارویی با توان‌آزمایی‌ها باشند. ما خواهانیم که بچه‌هایمان سپاسگزار چیزی باشند که از ما کسب می‌کنند، اما به دستاوردهای خودشان افتخار کنند. ما می‌خواهیم آنان با اعتماد به نفس در آینده رشد و نمو کنند، دوستدار ماجراجویی و دارای حس عدالت باشند و آن‌قدر شجاع که برحسب آن حس عدالت عمل کنند. ما می‌خواهیم آنان در رویارویی با مانع‌ها و شکست‌هایی که در جریان رشد و نمو رخ می‌نمایند، انعطاف‌پذیر باشند. و نیز می‌خواهیم که وقتی زمانش فرا رسید، پدر و مادری خوب باشند. واهی‌ترین امید ما این است که کیفیت زندگی آنان بهتر از مال ما باشد، و عمیق‌ترین دعای ما آن است که فرزندانمان همه قدرت‌ها و اندکی از ضعف‌های ما را داشته باشند...