روش‌شناسی تاریخ هنر و تحلیل هنری بیانگر شیوه‌های متفاوت در تفسیر هنر است. از آنجا که همه آثار هنری به نوعی معرف خالقان خود و فرهنگ آنها و همچنین متکی به رسانه‌هایشان هستند، هر اثر در نوع خود می‌تواند پیچیده و احتمالا دارای معانی چندگانه‌ای باشد.
کتاب حاضر، روش‌شناسی عمده‌ای را مورد بررسی قرار می‌دهد که در رشته‌های مختلفی چون: روش‌شناسی رسمی، نگاره‌سنجی و نگاره‌شناسی، مارکسیسم، فمینیسم، زندگی‌نامه و خود زندگی‌نامه، نشانه‌شناسی (ساختارگرایی، پسا‌ساختارگرایی)، و روانکاوی مورد استفاده قرار می‌گیرد.