این روزها ما با حس ناامنی در رابطه‌هایمان و اضطراب ناشی از صمیمیت‌هایمان، از فناوری می‌خواهیم راهی پیش پایمان بگذارد تا با هم رابطه داشته باشیم و هم از خودمان در برابر رابطه محافظت کنیم. زمانی که راهمان را از میان انبوه پیام‌های متنی پیدا می‌کنیم، زمانی که با یک روبات تعامل داریم، چنین چیزی می‌تواند رخ دهد. انگار سومین بار است که شاهد یک نقطه عطف در انتظاراتمان از فناوری و یکدیگر هستیم. ما با نوعی نگرانی جدید، تسلیم این موجود بی‌جان می‌شویم. ما از ریسک‌ها و سرخوردگی‌های روابطمان با دیگر انسان‌ها می‌ترسیم. ما از فناوری بیشتر و از یکدیگر کمتر انتظار داریم.