نظریه استعاره مفهومی را می‌توان دیگاهی از استعاره در نظر گرفت که در آن ساختمان معنای استعاری صرفا به این نکته می‌پردازد که چگونه استعاره‌ها از هم‌بستگی در تجربه یا از شباهت بین حوزه‌های تجربی برمی‌خیزند.
در هر دو، معنای استعاری را می‌توان مشتق از یک مجموعه تناظر، یا نگاشت، منظم میان این دو جنبه تجربه در نظر گرفت. اما شواهد موجود نشان می‌دهد که این گفته ساده‌انگارانه و نارساست، و یک دیدگاه پیراسته‌تر مورد نیاز است.