«دائم جاش برام خالیه. ته دلم می‌دونم رفته، ولی هنوز مرتب دنبالش می‌گردم. تنها فرقش اینه که دارم به این درد عادت می‌کنم. مثل اینه که یک گودال عمیق توی زمین کشف کنی، اولش، یادت می‌ره اونجاست و مرتب می‌افتی توش. بعد از مدتی، گودال هنوز اونجاست، ولی تو یاد می‌گیری دورش بزنی.»