اگر در دنیای باستان سیر می‌کنیم و طالب آن‌ایم که از وقایع گذشته‌های دور درک نسبتا درستی کسب کنیم، باید توقعات مدرنیستی خود را کنار بگذاریم و دنیا را از لحاظ چشم راویان عهد عتیق بنگریم. تاریخ با الاهیات راویان عهد عتیق، تاریخ آباواجداد این راویان بود. و آباواجداد این راویان، همه خداگونه بودند. کارهایی در حد خدایان می‌کردند و سخنانی در حد خدایان می‌گفتند. دنیای این راویان، دنیایی بود پر از اژدهای هفت سر و دیو شاخ‌دار و جن دم‌دار و فرشته‌ی بال‌دار و آسمان چند طبقه‌ی پله‌دار. دنیایی بود پر از معجزه، پر از خدا یا خدایانی که دم به دقیقه از آسمان پایین می‌آمدند و در کار بشر تجسس یا دخالت می‌کردند. محققان این دسته از روایت‌ها را روایات یا متون حماسی خوانده‌اند و با این نام خواسته‌اند این دسته از متون را از سایر متون و روایات واقعی و تاریخی جدا کنند.