کسی الیزابت زات را دانشمند نمی‌دانست. زن‌های دهه 60 آمریکا به سختی می‌توانستند در رقابت با مردان به مرتبه شغلی و دانشگاهی برسند. اما الیزابت کسی نبود که از پا بنشیند؛ پس علم را به عرصه زندگی زنان برد و با برنامه شام ساعت شش که بیشتر توضیح فرایندهای فیزیکی و شیمیایی طبخ غذا بود تا دستور پخت، زنان را به تفکر در مسائل اساسی‌تری ترغیب کرد و در این میان، نگاه کلی جامعه را به توانمندی‌های زنان تغییر داد.
«الیزابت از جایش تکان نخورد. بلندتر از صدای فرانک فریاد زد: "می‌خواهی با یک شیمیدان حرف بزنی؟ یکی به غیر از من ؟"
کالوین جواب داد: "بله." و بعد کمی نرم‌تر شد. "ببین، می‌دانم تقصیر تو نیست، ولی آنها نباید یک منشی را بفرستند این بالا تا کار‌های پردردسرشان را انجام بدهد. می‌فهمم که ممکن است فهمیدنش برایت سخت باشد، ولی من وسط انجام کاری مهم هستم. خواهش می‌کنم. فقط به رئیست بگو به من زنگ بزند."»