منیر: بانو، من تو را می‌پرستم. وطن‌پرستی حرف دشواری‌ست. خدا که روی زمین‌هایش خط‌کشی نکرده بود و هنوز هم من نمرده که ارث و میراثش را تقسیم کنند. برای سرباز هر نامه‌ای شاید نامه آخر باشد. هی با خودم می‌گویم حالا که به سطرهای آخر رسیده‌ام، همه گفتنی‌های دلم را گفته‌ام یا نه. (مکث) می‌بوسمت.