ذرت سرخ مهم‌ترین رمان مو یان (1955) است و او را به جایزه نوبل 2012 رساند. این اثر شگفت‌انگیز را روح چین قرن بیستم می‌دانند؛ سمفونی بزرگی از رنگ‌ها، آدم‌ها و مرگ‌ها. رمان در پنج فصل اصلی روایت می‌شود و قصه سه نسل از یک خانواده است که با انواع رفت و برگشت‌های زمانی شناور شده؛ روایت رنج کارگران و کشاورزان چینی، ناامنی‌های پایان امپراتوری، حمله خون‌بار ژاپنی‌ها و گرسنگی. زبان طنزآلود مو یان همراه انبوه اتفاق‌هایی که مدام انسان‌های او را در بر می‌گیرد، این اثر را به رمانی به یادماندنی تبدیل کرده است. این کتاب در سال 1986 منتشر شد و به شهرتی عظیم رسید. در ذرت سرخ، مو یان فقط راوی است و بدون قضاوت، حجم عظیمی از شخصیت‌ها را مقابل مخاطبش قرار می‌دهد. رمانی که قرار است نشان بدهد چرا رئالیسم هیچ‌وقت نمی‌میرد.