کتاب "شاهکار گمنام" شامل دو داستان کوتاه از انوره دوبالزاک نویسنده مشهور فرانسوی است که او را پیشوای مکتب رئالیسم اجتماعی در ادبیات می‌دانند. در میان داستان‌های کوتاه این نویسنده، کتاب پیش رو را می‌توان برجسته‌ترین اثر وی به حساب آورد که به صورت پاورقی نیز در یکی از نشریات فرانسه منتشر شده است.
"شاهکار گمنام" و "پیر گراسو" عنوان دو داستان این کتاب هستند که مضمونی نسبتا مشترک با یکدیگر دارند. بالزاک به نقاشی بسیار علاقه‌مند بود و آثار این علاقه را به خوبی می‌توان در داستان‌هایش مشاهده کرد. داستان شاهکار گمنام درباره نقاشی است که به علت کمال‌گرا بودن در نهایت آثارش را نابود می‌کند. دو کاراکتر این داستان هر دو از نقاشان به‌نام و صاحب سبک قرن شانزدهم و هفدهم میلادی به شمار می‌روند و از این جهت شاهکار گمنام از معدود نوشته‌های بالزاک است که با شخصیت‌های حقیقی ماجراهای خیالی را بازآفرینی می‌کند. پیر گراسو نیز درباره نقاش متوسط‌الحالی است که با استعداد معمولی مطرح می‌شود و به علت ممارستی که دارد، زندگی برایش طور دیگری رقم می‌خورد. این داستان تقریبا نقطه مقابل داستان نخست از حیث هستی‌شناسی و روان‌شناسی است.
بالزاک نام "کمدی انسانی" را برای مجموعه آثار خود که حدود 90 رمان و داستان کوتاه است را برگزید. از جمله آثار او که در ایران منتشر شده می‌توان به "چرم ساغری"، "اورژنی گرانده"، "عشق کیمیاگر"، "مادام دولاشانتری"، "دختر چشم طلایی"، "بابا گوریو"، "زنبق دره"، "سزار بیروتو" و "خاطرات یک کشیش دهکده" اشاره کرد.