اگر نوه‌نتیجه دختری‌ام در سال 2100 این کتاب را بخواند، از او می‌خواهم بداند من به فراست از نابرابری در دنیایی که در ان مسکن گزیده‌ام آگاهم؛ دنیایی که در آن می‌توانم نگران وزنم باشم و یک صاحب رستوران می‌تواند از بی‌انصافی در واردات لوبیا سبز به وسیله هواپیما در زمستان از کنیا بنالد، در حالی که در دارفور، صورت مچاله‌شده کودکی با مگس پوشیده شده و در سومالی زنی سنگسار شده است.
دقیقا همین مصیبت‌هاست که اجتناب‌پذیرند و دلیل برای پافشاری بر فوریت پیشرفت اقتصادی، نوآوری و تغییر. اینها تنها راه شناخته‌شده برای فراهم کردن زندگی بهتر برای انسان‌ها هستند و دنیا باید مراقب باشد تا سد راه چیزهایی که زندگی‌های بسیاری را تاکنون بهبود بخشیده‌اند قرار نگیرد؛ چیزهایی از قبیل: ابزار تجارت، فناوری و اعتماد در تخصص و مبادله.