این کتاب در سال 1946 برای اولین بار منتشر شد و یکی از بهترین نمونه‌های ادبی در ادبیات روانشناسانه است و روایت زندگی و نجات یافتن دکتر ویکتور فرانکل در اردوگاه کار اجباری رژیم نازی را شرح می‌دهد. فرانکل در این کتاب تلاش‌ها و راهکارهایش برای زنده ماندن را توضیح می‌دهد. به گفته خودش درد از دست دادن را می‌فهمد.