مجتبی مرادی

بی‌قراری

طبیعتا وقتی می‌گفتم شرق همه چیز در ملکناز تجلی می‌یافت؛‌لاله‌ش، خلفای با شکوه بغداد، قصرهای طلایی، پیامبران صحرا که دنیا را تکان دادند، شال‌های لاهوری، ابریشم، زمرد، شمشیرهای یاقوت نشان، سندباد که در شکم ماهی بود، فردوسی، حافظ، سعدی، امرء‌القیس؛ خیلی پیچیده‌تر از داستان‌های «هزار و یک شب» با ذهنم بازی می‌کردند، و همه این‌ها از خیال دختری ظریف زاییده می‌شد که حتی چهره‌اش را ندیده بودم...