درحالی‌که اپیدمی بی‌سابقۀ جهانی سرتاسر این سیارۀ خاکی را درمی‌نوردد چه کسی بهتر از اسلاوی ژیژک، فیلسوف پرآوازه و ناآرام و پرانرژی اسلوونیایی قادر است تا با تعمق فلسفی از معانی ژرف و پنهان این رخداد پرده بردارد، در دل پارادوکس‌های گیج‌کننده‌اش غور نماید و تا عمق پیامدهایش اندیشه‌ورزی کند؟ اکنون در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که بزرگ‌ترین رفتار سرشار از عشق و محبت ما دوری جستن از عزیزانمان است، زمانه‌ای که در آن دولت‌هایی که تاکنون به کم کردن بی‌رحمانۀ هزینه‌های خدمات رفاه عمومی شهره بودند به یک‌باره می‌توانند تریلیون‌ها دلار را برای رفاه عمومی به گردش درآورند، زمانه‌ای که دستمال توالت بسان کیمیا با ارزش و کمیاب است و دورانی که به گفتۀ ژیژک تنها راه‌حل پرهیز از سقوط به ورطۀ بربریسم جهانی، نسخه‌ای نوین از کمونیسم است. ژیژک با شور و اشتیاق خارق‌العاده‌اش به قرینه‌سازی و قیاس در فرهنگ عامه، کتابش را با بهره‌گیری از عبارات و تمثیلات گونه‌گون و بی‌شماری از کوئنتین تارانتینو و جرج ولز تا هگل و مارکس و دیگر متفکران به رشتۀ تحریر در می‌آورد تا تصویر ی موجز و جذاب از بحرانی به دست دهد که همچنان رو به گسترش است و همۀ ما را در بر خواهد گرفت.