از زمانی که ریچارد داکینز در کتاب ژن خودخواه نوشت "اگر روزی موجودات برتر فضایی از زمین بازدید کنند اولین پرسش‌شان برای ارزیابی سطح تمدن ما این است که: آیا آن‌ها هنوز تکامل طبیعی را کشف کرده‌اند؟" بیش از 40 سال می‌گذرد. گرچه از زمان داروین، در مدتی بیش از یک قرن، تلاش‌های زیادی برای درک و توضیح سرشت انتخاب طبیعی از سوی مجامع علمی صورت گرفته است، اما کتاب ژن خودخواه این مبحث را با نگاهی نو و نگارشی همه فهم وارد اذهان و فرهنگ عمومی کرد. ایده محوری کتاب ژن خودخواه این است که تنازع بقا و تقلا برای نامیرایی و جاودانگی در سطح ژن‌ها رخ می‌دهد و افراد، خانواده و گونه‌ها صرفا حامل‌هایی برای ژن‌ها و گذر آن‌ها از نسلی به نسل دیگر هستند.