این کتاب نه تنها «گلچینی» که بس بسیار «خارچینی» از کتاب «انسانی، بسار زیاده انسانی» است! که زیرعنوان «کتابی برای جان‌های آزاد» را نیز دارد. با این کتاب، نیچه آثار اصلی خود را آغاز می‌کند.
نیچه در این‌باره می‌گوید که با این کتاب خود را از هر آنچه که به سرشت و منش او تعلق ندارد و شایسته او نیست، رها و آزاد ساخته است. و می‌افزاید که «ایده‌آلیسم» (آرمان‌گرایی) به سرشت و منش او تعلق ندارد و شایسته او نیست. بنابراین می‌توان کتاب او را کتابی بر ضد «آرمان‌گرایی» دانست؟