در واقع، اصلاحات و تغییراتی که نظریه نسبیت خاص در نظریه فضا و زمان ایجاد می‌کند بسیار وسیع است، با این حال یک نکته مهم، یعنی قوانین هندسه، دست‌نخورده باقی مانده است. زیرا قوانین هندسه را حتی در نظریه نسبیت خاص، باید به‌عنوان قوانین موقعیت‌های نسبی اجسام صلب ساکن تلقی نمود، و از یک دیدگاه کلی‌تر باید سینماتیک را قوانین توصیف‌کننده مقیاس‌های اندازه‌گیری و ساعت‌ها دانست. دو نقطه مادی معیّن از یک جسم صلب همواره فاصله ثابتی از یکدیگر دارند که مستقل از محل و جهت جسم و نیز زمان است. دو وضعیت معیّن از عقربه‌های ساعتی که در یک دستگاه مختصات ویژه ساکن است، همواره معرف یک بازه زمانی معیّن و مستقل از مکان و زمان است.