با اینکه شوالیه تاریکی تفاوت‌های عمیق بصری و رفتاری‌ای بین دو شخصیت بتمن و جوکر قائل می‌شود، فیلم آشکارا به بررسی شباهت‌های بین آن دو و هویت‌های مبهم مربوط به آن‌ها می‌پردازد. نزدیکی خیر و شر از خلال شخصیت دنت نیز که در ابتدا «شوالیه روشنایی گاتهام» نامیده می‌شد و بعدتر به دلیل فساد در گرایش به اجرای خودسرانه قانون، «هاروی دو چهره» لقب گرفت، به وضوح بیان می‌شود. او پس از مرگ دوستش، ریچل داوس (مگی جیلنهال) و ناقص شدن خودش (هر دو به دست جوکر) چه به طور فیزیکی و چه اخلاقی از هویت خود عدول کرد. به عبارت دیگر، ابهام هویتی که نولان از خلال تروما در فیلم‌هایش به نمایش درمی‌آورد در این‌جا نیز همچنان ادامه می‌یابد؛ اما به شکلی دقیق‌تر بازتاب‌دهنده زمینه‌های پس از یازده سپتامبر خود است.