مضمون چند بیت از اشعاری که ویوالدو خواند، از این قرار بود:
(ای آواز‌های ناامیدی، شکایت نکنید! زیرا شکایت شما سود ندارد.
برای آهنگ‌های مقرون به یأس، شکوه نکنید! زیرا شکوه شما بی‌اثر است.
اگر میل دارید که رفیق من باشید، بدانید که جز حرمان و اندوه سودی از من نخواهید برد.
ولی این اندوه و یأس من است که شما را زیبا کرده، زیرا هرقدر محرومیت بیشتر و اندوه عمیق‌تر است، ناله‌هایی که از قلب بر‌می‌خیزد، در دل‌های دیگران بیشتر اثر می‌کند.)