من قلب سالم نمی‌خواهم
یک ارکستر سمفونی هم در کل جهان در حال نواختن است و همه‌ی موجودات تا قبل از انسان، جبرآ با آن همنوا هستند.
رودخانه‌ای که در مسیر خود می‌خروشد.
گندمزاری که در وزش باد می‌رقصد.
خروسی که سحرگاهان بانگ سر می‌دهد.
بلبلی که بهاران چهچهه‌سرایی می‌کند.
و... هر یک به نوعی نت و نقش خود را در این ارکستر سمفونی ایفا می‌کنند.
اما به رده‌ی انسان که می‌رسیم، به واسطه‌ی اختیاری که به او داده شده، مختار است که با این سمفونی همنوا شود، یا با سمفونی... .