امروزه همه‌ی ما حقیقت را در اینترنت، مجلات و اخبار جست‌وجو می‌کنیم و باید بدانیم این منابع در اغلب موارد به نفع احزاب و سیاست‌های خاص جهت‌گیری می‌کنند. سیاستمداران، قدرتمندان و مدیران فضای مجازی با ابزار و امکانات خود ما را وادار به پذیرش بدون تفکر موضوعات می‌کنند. موضوع کتاب منحصربه‌فرد و متفاوت است. نظریه‌ی پساحقیقت به وسیله‌ی کسانی که از کم‌ارزش شدن حقیقت نگران و پشیمان بودند متولد شد. موضوعی که اگرچه آشکارا جانب‌دارانه به نظر نمی‌آید، اما دست کم یک دیدگاه را مطرح می‌کند: اینکه فاکت‌ها و حقیقت در فضای سیاسی این روزها به شدت در معرض خطرند.
در گذشته، حتی در بیان حقیقت نیز با چالش‌های بسیار جدی مواجه می‌شدیم، اما تابه حال هیچگاه به این اندازه از آن به عنوان استراتژی سیاسی در تبعیت از واقعیت استفاده نشده بود. در نتیجه، در بحث پساحقیقت تنها به چالش‌برانگیز بودن حقیقت توجه نمی‌شود، بلکه از آن به عنوان سازوکار جدیدی در چیرگی سیاسی سیاستمداران یاد می‌شود. پس اگر بخواهیم با «مفاهیم ضروری» پساحقیقت آشنا شویم، نمی‌توانیم از سیاست پرهیز کنیم.