خوشبختی احساس ماندگار سپاس‌گزاری و لذت است. خوشبختی دیدگاه ما را تغییر می‌دهد و به ما این اجازه را می‌دهد تا همه چیز را از دید جدیدی مشاهده کنیم. خوشبختی تقریبا قابل رؤیت است و مطمئنا می‌توانی یک فرد خوشبخت را از میان انبوهی از جمعیت تشخیص دهی. یک فرد خوشبخت شانه‌هایش را صاف نگه می‌دارد؛ چرا که در درون خود خوش‌بین است که دیدگاهی صمیمی و دوستانه دارد.
خوشبختی با لذت و تفریح متفاوت است. مدت زمان خوشبختی، طولانی بوده و قائم به ذات است. برعکسٍ خوشبختی، مدت زمان لذت کوتاه است و اغلب وابسته به چیزهایی است. برای مثال افرادی که مشروب می‌نوشند، به خاطر حالت لذت‌بخشی که مشروب در آن‌ها به وجود می‌آورد، این احساس لذت را بیش‌تر و بیش‌تر تجربه می‌کنند. هم‌چنین افرادی که لذت را در کسب مسائل مادی جستجو می‌کنند، به زودی خسته می‌شوند. لذت به خودی خود بد نیست، اما در جستجوی لذت بودن به عنوان جانشینی برای خوشبختی، انسان را فقط به اندوه و ناراحتی می‌کشاند.