با هر کلمه‌یی که درباره خودمان یا دیگری یا رویدادی می‌گوییم - آگاهانه یا ناآگاهانه - طرحی درمی‌افکنیم. یعنی داستانی را می‌نویسیم که مانند هر داستان دیگر تا لحظه‌یی که تعریف نشده است می‌توان محتوای آن را عوض کرد، و با تفاسیر تازه‌یی روبه‌رو شد، یعنی در منش بازیگران (کاراکترها و پرسوناژها) تغییراتی به وجود آورد. چون خودمان هم پا به پای واقعه تجربه می‌اندوزیم و رشد می‌کنیم.