تحلیل یادگیری انسان یکی از پیچیده‌ترین مسائلی است که همواره پیش روی تحقیقات حوزه‌های روانشناسی و علوم تربیتی قرار داشته است. رفتارگرایان با تکیه و توجه به رفتارهای آشکار انسان، اساس یادگیری را شرطی‌سازی تلقی کرده و شناخت‌های سطح بالا را تعمیم همان رفتارهای ساده دانستند. رفتارگرایی ضمن اینکه در دورانی رشد تحقیقات آزمایشگاهی را سبب شد اما به دلیل ساده‌سازی فرآیند یادگیری، با سوالاتی مواجهه شد که امکان پاسخ‌گویی به آن‌ها در این چارچوب میسر نبود.