این‌جا همان کشوری است که ایرانیان زیادی در کش و قوس جمع کردن امتیاز از راه‌های مختلف برای رسیدن به حداقل شصت امتیاز و حتی بیشتر هستند تا پرونده‌ی مهاجرت‌شان آغاز گردد. این‌جا همان سرزمینی است که مردمان چینی و هندی روز به روز عرصه ورود را برای دیگران تنگ‌تر می‌کنند و این‌جا همان دیاری است که انسان‌های زیادی با به جان خریدن خطر از دست دادن جان، با قایق‌های سرگردان در اقیانوس‌ها به سمت آن می‌شتابند تا به آن پناهنده شوند. در تعریف ذهنی‌ام آدمی فقط می‌تواند به یک محیط امن پناهنده شود، مثل آغوش مادر. یعنی این‌جا همان‌قدر امن است؟