آوادوتاگیتا، سرود رستگاری، یک متن ودانته است، یعنی آن گوهر سپنتی که طبیعت نادوئی هستی و وحدت آن را عرضه می کند. این متن منظوم به داتاتریا، داتا فرزند اتری، نسبت داده شده است که او را صورت تجسد یافته یزدانی و نماینده سه گانی برهما، ویشنو، و شیوا در نظر می گیرند.