این کتاب، تحولات ساختار اجتماعی ایران را از روی کارآمدن خاندان صفویه تا جنبشهای اجتماعی قرن بیستم ردیابی می کند و با توجه به مباحث جاری جامعه شناسی توسعه، ارزیابی جدیدی از رویارویی ایران با غرب در پرتو طیفی از نظریه های علوم اجتماعی و ازجمله نظامهای جهانی، وابستگی و فرهنگ سیاسی ارائه می نماید. فوران می گوید انقلاب 1357 ایران تنها در پرتو مطالعه تاریخ ایران قابل درک خواهد بود.