این کتاب در مجموع نشان‌دهنده جهان ذهنی و درونی دولت‌آبادی در ارتباط با جهان پیرامونی خود و در ارتباط با موقعیت کلی ادبیات کنونی ما و با توجه به آموخته‌ها و تجربه‌ها و شناخت او به عنوان یک رمان‌نویس است. رمان‌نویسی که با خطر کردن‌هایش شکلی نهایی به تجارب مستمر و خستگی‌ناپذیر خود در عرصه داستان‌نویسی امروز ایرانی داده است.