کیمیاگر تلاش‌های یازده ساله نویسنده برای رسیدن به اکسیر جوانی است. ولی پس از قبول شکست در یافتن اکسیر جوانی، مسئله برای نویسنده به امری نمادین تبدیل می‌شود و حاصل آن کتاب پیش رو. حاصل این غوغا و تلاش بدانجا ختم می‌شود که اکسیر را باید در روح خود بیابیم؛ فقط نگاهی حقیقی را می‌پذیریم که نخست در ژرفای روح‌مان انکارش کرده باشیم. نباید از سرنوشت خود بگریزیم، زیرا دست خداوند بی‌نهایت سخاوتمند است.