دکتر یالوم در خلق‌شدگان یک روز، با نقل قول از فیلسوفی به نام مارکوس اورلیوس، «یک روز» را به عنوان نماد فناپذیری انسان و محدود و موقتی بودن زندگی او برمی‌گزیند. او با شیوایی خاص کلامش و با طرح ساده و به دور از تکلف مکالمات بین درمانگر و بیمار، داستان را طوری پیش می‌برد که گویی خود خواننده در آن حضور دارد؛ پس از اتمام این تجربه، خواننده آن دگرگونی شگرف و گشوده شدن پنجره زیبایی از امید به سوی شخصیت‌های داستان را با تمامی وجود خود حس می‌کند.