شاد بودن کار آسانی نیست. دست‌یابی به شادی واقعی و پایدار، امری دشوار است. اطرافیان به شیوه‌های مختلف شما را غمگین و ناامید می‌کنند. سرنوشت بی رحم است و زندگی سرشار از خطر، ناکامی و ناملایمات است. دنیای اطراف سرد و بی‌روح و زندگی خاکستری است.
تا زمانی که فکر کنید همه فرصت‌ها و مواهب زندگی را از دست داده‌اید؛ به راستی احساسات مثبت خود را از دست می‌دهید. در این هنگام، خوشبختی و احساس رضایت‌مندی از بین می‌رود، ترس و اضطراب به شما حمله‌ور می‌شود، سنگدل می‌شوید و احساس درمانگی می‌کنید.
در این‌گونه مواقع، راهی برای بازگرداندن یک احساس خوب به خودمان پیدا می‌کنیم؛ سری به یک فروشگاه می‌زنیم و چیز جدیدی می‌خریم؛ به سینما می‌رویم؛ در رستوران غذای مورد علاقه‌مان را می‌خوریم. سری به اینترنت می‌زنیم و یا از فعالیت‌های دیگر برای توجه برگردانی استفاده می‌کنیم. اما دیری نمی‌پاید که این چرخه‌ی لذت‌طلبی چرخه معیوب ناراحتی و سپس تلاش برای بازاریابی شادمانی به پایان می‌رسد و دوباره به حالت اولیه‌ی خود برمی‌گردیم: نارضایتی.
سئوال اساسی این است که چگونه می‌توانیم این چرخه معیوب را بشکنیم؟ چگونه می‌توانیم تغییر مثبت پایدارتری در خود ایجاد نماییم؟ آیا به طور اساسی تغییر واقعی امکان‌پذیر است؟