در داستان‌های اسطوره‌ای کلاسیک، ازدواج خوب یا خانواده خوشبخت وجود ندارد. سلسله مراتب قدرت در همه جا حکمفرماست. پدری مقتدر، به تنهایی سلطان کوهستان است.
رهبر خدایان با رفتار خویش که فقط بر اساس علایق شخصی وی تنظیم شده، نظر و خواست خود را بر دیگران تحمیل می‌‌کند، که از منظر روانشناسی، وی نمونه یک شخصیت خودشیفته و قدرت‌طلب انحصارگرا است.
زنان که به عنوان موجودات فانی یا الهه‌ها یا نمادهای زنانه شناخته می‌شوند، با استثنائات اندک، همگی در زیر فشار ظلم، تحقیر و در نهایت قربانی شدن به سر می‌برند.