همه ما گاهی وقت‌ها خُلق‌مان ملول و غمزده می‌شود؛ برای مثال، اگر رابطه دوستی ما از هم بپاشد، ممکن است ناراحت شویم، گریه کنیم، اشتها نداشته باشیم، عصبانی و زودرنج شویم، خوابمان به هم بریزد و کم‌حوصله و مضطرب شویم. این قبیل وضعیت خلقی معمولاً پس از چند روز از بین می‌رود و ما به زندگی عادی‌مان برمی‌گردیم. ممکن است در این قبیل احوال درباره خودمان بگوییم که «افسرده»، «پکر»،«ملول»، «بی دل و دماغ» یا «گرفته و غمگین» بوده‌ایم.
خوشبختانه صرف‌نظر از علت افسردگی، می‌توان آن را درمان و به‌طور مؤثر معالجه کرد. بیشتر بیماران گرفتار افسردگی، بر اثر تدابیر درمانی بهبود پیدا می‌کنند.