هدف اين كتاب؛ مفهوم‌سازي اصطلاح «حضور» بر مبناي ارائه مدلي با اساس و پايه‌اي تجربي و در عين حال، ارائه نظريه رابطه بر حضور درماني و همچنين رويكردهاي عملي و تجربه‌اي در جهت پرورش حضور مي‌باشد. طبق بررسي‌هاي پژوهشي انجام‌شده، حضور درماني شرطي ضروري و اساسي، براي رابطه‌درماني خوب و همچنين اتحاد كاري خوب است؛ علاوه بر اين توضيحاتي راجع به مفيد بودن موضع حضور درماني در خصوص درك مراجع، و پاسخگويي به وي ارائه مي‌دهيم.